Kimimiz yaşadığımız olayları sonradan düşündüğümüzde, kimimiz ise, durumu farklı bir perspektiften yaşayan ya da izleyen birini dinlediğimizde, hikayemizi çok da doğru okumamış olduğumuzu fark ederiz!
Bunun nedeni, hayatı anlamlandırmaya çalışırken her olan bitenin – bazen komşuda olanın bile – merkezine kendimizi koyarak yaşamamızdır. Heyecan, tutku, incitilme ya da kaybetme kaygısı, küçük düşme korkusu, her şeyi istediğimiz yere getirme saplantısı gibi, EGO odaklı duygularımız, beynimizin hayata uzaktan bakabilen yerlerini işgal eder. Ve biz, kendimizi her şeyin çok farkında zannederken, aslında SAĞIR ve KÖR kesiliriz :)
Sonra bir gün, bir olay yaşarız ve daha önce farklı bir şekilde okuduğumuz bir hikayenin ÖBÜR KIYISI’na düşeriz… Continue reading “Ay, Lilith ve Jüpiter ile Buluşuyor… Perdenin Ardında Kalan Hikayeler!”
