Oğlakta AY – Pluto Kavuşumu … Ne İstiyo Yaw Bu Gökler Bizden :)

Bu aralar en fazla duyduğum cümle de bu; ”Annamadık ki Kardeşim ne istiyo bu GÖKLER bizden!” Oğlaksı ”aşırı sorumluluk duygumu”  devreye sokup, arada ricacı olmamı bekleyenlere, selam ve sevgilerimle söylüyorum: ”Kardeşim lafımızın geçeceği bir hal olsa, biz de aynı durumlara maruz kalmazdık dimi!” 🙂

Ay, Oğlaktaki Pluto ile kavuştuğunda, ‘Pluto – Satürn – Chiron‘ üçlemesinin en can alıcı noktasına, can verecek; Şifalanmak için neyi değiştirmemiz gerektiğini hatırlayacağız…

En fazla duyduğum ikinci cümle de şu: ”Nasıl anlayacağız ki naapmamız gerektiğini?” Açıkçası, herkes şifa isteyen yarasına başka başka ad vermiştir. Dolayısıyla, ne desem ötekine uymaz. Ama hal-i pür melali tarif için, illaki genel bir tanım da mümkündür. Bakalım varmıymış başkaca bir ipucu haritada buna dair…

Güneş – yani benlik duygumuz – Satürn’ün rahle-i tedrisinden geçtikten sonra, şimdi de Ay Düğümlerinin çapraz ateşine giriyor… Öyle görünüyor ki; BENLİK bizim yolumuza yoldaş değil ayağımıza taş bu aralar… Benlik davamız, abartılı gururumuz ve açık ve gizli kibirimiz, geçmişten geleceğe uzanan köprüde öğrenmemiz gereken dersleri, engelliyor!

Çıkış noktası var mı? Olma mııı 🙂 Juno – terbiye olmuş nefs – Ay Düğümleri ile ılımlı açılar içinde… Yani benlik davasını bırakıp, nefsimizi RUH’umuza boyun eğdirirsek; hayatın salınımlarına direnmeyi bırakıp, geleni geldiği gibi alıp, içindeki mesajı okur ve yaşananlardaki hayrı görürsek; yolumuz açılacakmış! Yani ısrarcı olmamak gerekiyormuş hırs edindiğimiz konularda… Sadece BİZİM istediğimiz gibi olduğunda  şükredip, istemediklerimize isyan etmemek lazımmış…Hep başkalarından bilip başkalarından beklememek, biraz da kendimizden bilip kendimizle halletmek gerekiyormuş…

Hah işte tam bu aşamada birçok kişinin soracağı soru da şu; ”Junocum, ne zaman bitermiş acaba bu dersler mersler?” :))) Biz mezun olunca… Yani  zaten mezun olmuş öğrenci, sınavı niye dert etsin? Değil mi Dostlar… Ha ”ben ille sınıfta kalacam” diyorsanız siz bilin! Ama yani herhalde sanırsam galiba o zaman göz koyduğunuz kızın nikahını vermiyorlarmış 🙂

Sözün özü … 7 Şubat 2013, tarihimize egomuzun poposuna tekmeyi yediği bir gün olarak geçebilir 🙂 Ve idrak ve uyum sürecimiz 2-3 güne yayılabilir. Bu kulağa geldiği kadar feci birşey midir? Yooo … Ne demiştik birkaç yazı önce: ”Tırtılın ‘Dünyanın Sonu’ dediği şeye, USTA ‘Kelebek’ der!” Hayatıma giren ilk aydınlanma kahramanı Martı Jonathan’ın sevgili tasarımcısı Richard Bach‘ı da bu vesileyle bir daha anmış olduk…

Şimdi de bir müzik koyalım gönlümüze ki demimiz kıvamını bulsun … Çok parça yaptı sonra da, ben hala bunu pek severim; Ömer Faruk Tekbilek’ten Buddha Bar CD’lerine girip de onu dünyaca meşhur etmiş olan I LOVE YOU …

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=tMkNb8dAkVI]