2 Ekim 2020 KOÇ Burcu’nda DOLUNAY; Güçsüzlük Korkusu!

Resim : Aykut Aydoğdu

2 Ekim 2020 günü İstanbul’a göre 00:05’de DOLUNAY adını verdiğimiz AY – Güneş karşıtlığı tam halini alıyor. DOLUNAY haritasını yorumlarken aşağıdaki göstergeleri dikkate alıyorum;

• AY Koç Burcu’nun 9 derecesinde, haritanın 10’uncu evinde ve Retro Chiron ile kavuşum halinde.
• Güneş Terazi Burcu’nun 9 derecesinde, haritanın 4’üncü evinde.
• Haritanın Yükselen Noktası 16 derece Yengeç olduğu için AY aynı zamanda Yükselen Yöneticisi konumunda.
• Koç’un yöneticisi olan Mars, Koç’ta, Retro konumda, Lilith ile kavuşumda ve 10’uncu evde. Terazi’nin yöneticisi olan Venüs ise Aslan Burcu’nda, 3’üncü evde ve Mars ile üçgen açı içinde.
• AY Akrep’teki Merkür’den, Güneş ise Uranüs’ten 150 derecelik açılar alıyorlar.

Koç-Terazi aksında yani Ben ve Diğerleri platformunda çalışan bir DOLUNAY. Güç ve Adalet, Alma Verme Dengesi, Çatışma ve Uzlaşma temalarını bol bol gündeme getireceğiz.  4’üncü ve 10’uncu evlerde gerçekleştiği için de Hakimiyet ve Teslimiyet, Sorumluluk ve Aidiyet, Güven Vermek ve Güven Duymak zeminlerinde çelik çomak oynayacağız.

Sosyal düzlemde politik işbirlikleri ve ittifaklar konusu gündem oluşturmaya devam edecek. Türkiye’nin uluslararası düzlemde de hamilik ve arabuluculuk rollerine soyunması söz konusu olabilir.

Bireysel düzlemde ise güçsüz görünme kaygısı ve kendimizi ispat etme güdüsü ile sınanacağımız bir zaman…

Ay ile kavuşumda olan Retro Chiron, geçmişten beri kendimizi hırpalanmaya, itilip kakılmaya açık gördüğümüz yerleri ve yetersizlik korkumuzu tetikleyecek. ‘’O kadar da ezik olmadığımızı’’ kendimize ve başkalarına göstermek için hangi rollere soyunduğumuzu, ne gibi yıpratıcı sorumluluklar altına girdiğimizi, ne kadar yersiz ve gereksiz mücadele alanlarında gövde göstermeye çalıştığımızı, ve tam da bu yüzden başkalarından adalet beklerken kendimize haksızlık eder hale geldiğimizi fark edeceğiz. Yani inşallah ederiz 😊

Ne gibi deneyimler bizi bekliyor derseniz;

• Yok sayılma kaygısının bizi aşırı sorumluluk taşımaya gönüllü hale getirdiğini, ezik görünmemek için gönüllü olarak ezildiğimizi fark edebiliriz.
• Güvende ve rahatta kalmak için aşırı verici ve kabullenici olma eğiliminin bizi daha fazla zarar görmeye açık hale getirdiğini anlayabiliriz.
• Hak ettiklerimizi alma çabasının bizi acılaştırabilir. Duyarsız ya da zorlayıcı davranan insanlarla gereksiz çatışmalara girmeye kalkabiliriz.
• Kendini hep haklı görmek, alıcı veya üstün pozisyonumuzu ne olursa olsun terk etmemek gibi duyarsız bir tavra biz girebiliriz.
• Fark ettiğimiz gerçek bize ağır ve incitici gelebilir. Kendimizi kandırmak yerine durumu olduğu gibi göğüslemek ve başımızın çaresine bakmak, kendimizi ayakta tutmak için dirayet göstermek durumunda kalabiliriz.
• Karşılıklı uzlaşma ve anlaşma çabası içinde olduğumuzu sandığımız kişilerle artık aynı zeminde veya alıştığımız kurallarla işbirliği yapamayacağımızı, bağı kopartmamak için farklı bir düzeni ya da farklı değerler ve öncelikleri kabul etmemiz gerektiğini görebiliriz. Kendi tercihlerimizi gözden geçirip ödün vermek de uzlaşmadan vazgeçmemiz gerektiğine karar vermek de mümkündür.

Güç alıcılıkta ya da vericilikte, yeterlilik ve yetkinlikte, cüretkarlıkta, gayrette veya müdahalede sınırsız olmak, ne olursa olsun istediğini yapmak ya da yaptırmak değildir. Güç kendi sınırlarını bilmek, başkalarının sınırlarını görmek, onlara saygı göstermek, hem kendin hem başkaları için hakkaniyeti gözetmek, nereye kadar gidip nerede durman gerektiğini fark edebilmek ve herkes ve her şeyden önce kendine hakim olabilmektir.

Eğer biz kendimize hakim olmazsak, dış koşullar, başka insanların tercihleri, talepleri, zorlamaları bize hakim olur.

Bu DOLUNAY’da suçlanma, yetersiz bulunma, baş edememiş olma ve kendimizi yok sayılmış hissetme gibi ‘’tetiklenme ve manipüle olma’’ noktalarımızı fark etmemiz yerinde olur. Bu farkındalık sayesinde terk etmemiz gereken ‘’boş’’ mücadeleleri fark edebilir, hem kendimize hem başkalarına adil olabilir, kendimize güvenli barışçıl kalabileceğimiz makul sınırlar çizebilir, yersiz güç ya da fedakarlık gösterilerinden gereksiz yıpranma ve yıpratmadan uzak kalabiliriz.

Sorumluluklarımızı ele alma şeklimizde memnuniyetsizliği susturma, zeminlerimizi koruma, iktidarımızı kaybetmeme çabası varsa, hem gerilir hem de etrafımızı gereriz. İyi veya güçlü görünmek için bize biçilen rolleri ittire kaktıra devam ettirmek sadece mutsuzluk ve kızgınlık yaratır. Üzerimize aldığımız her işte, girdiğimiz her ilişkide, kurduğumuz her bağda, doğal bir uyum aramamız, adil ve sevecen olmayı içtenlikle istememiz, karşılıklı iyi niyet, anlayış, tevazu ya da çabanın olmadığı durumlardan geri çekilmeyi bilmemiz, kendimizi ve saygınlığımızı korumak için tek çaremizdir.

İnsanın göstermesi gereken asıl dirayet ve alması gereken asıl sorumluluk GERÇEKLE YÜZLEŞMEK’tir. Çoğu kez bize acı veren, kabul edilmesi zor bir gerçeğin gözünün içine bakmak yerine etrafından dolaşır, kendimize bahaneler buluruz. Kaçmaya çalışmak kabul yükünü ağırlaştırır… Kabul ilk anda ağır gelen ama sonradan hafiflik getiren bir deneyimdir. Gerçeği kabul ederek güçsüz düşmekten korkmak yerine gerçeği göğüsleyip gereğini yaparak gücümüzü kazanmak gerekir!

Güç her şeyden önce durumun gereğini yapma becerisidir. Bu uzun vadede bizim için önemli olanları korumak adına bazen kendi düzen ve rahatımızdan, bazen arzularımızdan, bazen hayallerimizden fedakarlık etmektir.

En girift sorun bile, insanın bakmak ve görmekten korkmaması, önce kendine ve sonra herkese dürüst olması ve gereğini yapma cesaretini kalbinde duyması sayesinde çözüme kavuşur. Bu çözüm bizim korumayı umduğumuz, tercih ettiğimiz bir hali devam ettirmese de, durumun gereklerine uygun ve zemini dönüştüren bir çözüm olacaktır.

Gönlünüz ve ufkunuz açık olsun… Gerçek gücün ancak ‘’sevgiyle’’ korunduğunu hatırlamak da hepimize kolay olsun!

Bu DOLUNAY’ın BURCA GÖRE YORUMU İçin

https://junoastrology.com/uyelere-ozel/

Veee Müzik için; Amy’yi özledim ben… You Know I’m No Good

https://www.youtube.com/watch?v=b-I2s5zRbHg