13 Haziran 2014, DOLUNAY YAY Burcu’nda… Akıl Tutulması & Aydınlanma

13 Haziran 2014 günü, İstanbul itibariyle saat 07:10’da Ay DOLUN halini alacak.

• An’ın haritasında Güneş 22 derece İkizler Burcu’nda ve 12’inci evde
• Ay ise 22 derece Yay Burcu’nda ve 6’ıncı evde olacak.
• Yükselen 13 derece Yengeç olduğu için anın yöneticisi Ay’ın ta kendisi…
• Ay’ın girdiği Yay’ın yöneticisi Jüpiter 1’inci evden, MC-Chiron kavuşumu ve 5’inci evdeki Retro Satürn ile Büyük Üçgen halinde… Hatta Boğa’daki Venüs’ün de eklenmesiyle bir uçurtma oluşuyor.
• Güneş’in girdiği İkizler’in yöneticisi Merkür, Yengeç Burcu’nda Retro ve 12’inci evde, üstelik retroya taze girmiş olan ve 9’uncu evde yerleşen Neptün ile üçgen yapacak.
• Lilith ve Uranüs destekli Mars-Pluto karesi ise tam açıda…

Bu DOLUNAY 28 Mayıs’ta oluşan YENİAY’dan bu yana aldığımız derslerin sağlaması niteliğinde olacak!

Neden mi?

Yeniay’da Yükselen ile kavuşumda olan Ras Alhague, Dolunay’da AY ile kavuşumda… Yani ”içgörüsü” ya da ”merkez bağlantısı” sayesinde ”kadim bilgeliğin yılanını” yani GENETİK HAFIZASI’nı harekete geçiren adam, DOLUNAY’ın asıl meselesi…

UYAN diyor bize DOLUNAY… İdrak et! Aslında kim olduğunu ve neden burada bulunduğunu hatırla!

Ve bu İDRAK, belki de ancak 12’inci evdeki Retro Merkür’ün getireceği bir AKIL-TUTULMASI ile mümkün…

O zaman biz önce AKIL-TUTULMASI üzerinde konuşalım;

İnsan incinmekten korkar! İncinmekle ilgili bütün anılar, bize kendimizi KURBAN gibi hissettirir ve biz ”en iyi niyetlerle” tufaya geldiğimizi düşündüğümüz bütün bu anılara lanet ederiz. Hepimiz bu İNCİNME deneyimleri ile farklı şekillerde baş etmeye çalışırız.

Kimimiz sertleşir, kimimiz saldırganlaşır, kimimiz esnekleşir, kimimiz saklanır, kimimiz kendimizi zararsız ve önemsiz göstermeye, kimimiz de yararlı, istenir ve sevilir olmaya soyunuruz.

Ama incinmekten sonsuza dek korunmak mümkün değildir!

Bir çatışmanın merkezinde kalmamak için geriye çekilmesine rağmen köşeye sıkışan, tüm iyi niyetine ve çabasına rağmen kullanıldığını, ezildiğini, yok sayıldığını, baskı altında tutulduğunu, üzerine fazla gelindiğini, güvenliğinin – konfor alanının ihlal edildiğini düşünen her insan, BİR AKIL TUTULMASI yaşar… ve PATLAMAK İÇİN YER ARAR!

DEMEK Kİ;

”Bir insana, bir topluluğa, ya da büyük insanlığa” yeni hatalar yaptırmanın en eski yolu, KÖŞEYE SIKIŞTIRMAK’tır!

Bu DOLUNAY’ın en can alıcı yüzleşmelerini başkaları ile değil, kendimizle yaşayacağız bu yüzden…

KÖŞEYE SIKIŞMIŞ İNSANIN AKLI DURUR…  Akıl Durunca İnsan YA KORKUYA, KAYGIYA, KIZGINLIĞA TESLİM OLUR, YA DA AYDINLIĞA…

YA KAYBOLUR ve uzun bir patika açar ömründe ana yoldan ayrılan….

YA DA KENDİNİ BULUR ve yola döner…

Kendimizi koruyacağımızı zannederek, derin bir uykunun dibine… taaa dibine düşmek mümkün bu Dolunay’da… O zaman yola geri dönmek için daha fazla KURBAN VERMEK gerekecektir!

Ya da üzerinde düşünmeden edindiğimiz alışkanlıklarımıza, ”naapiyim yaw düşünemedim” diye acı ve pişmanlıkla hatırlanan kolaycı tepkilerimize Bİ DUR deyip, denenmemiş yolu denemek nasip olacaktır.

Siz siz olun, bu Dolunay’da ASIL KORUNMASI GEREKENİN NE OLDUĞU hakkında düşünmeden adım atmayın.

ODAĞI KAYBETMEK YOLU KAYBETMEKTİR…

DOLUNAY’da NE YAPTIĞIMIZDAN VE NEDEN  YAPTIĞIMIZDAN ZİYADE NASIL YAPTIĞIMIZ ÖNEM KAZANACAKTIR! Eğer yöntemler öze zarar verecekse, yollar mübah değildir. Zira kazancımız, yeni hatalara ve incinmelere çanak tutan bir vesile olacaktır.

KARAMBOL bizi EN İSTEMEDİĞİMİZ SAHİLE ÇEKECEKTİR!

Burada amaç kendimizi kollamaktan öte, nerede durduğumuzu ve neye hizmet ettiğimizi fark etmek olmalıdır!

NE KORKUN NE DE DOLDURUŞA GELİN! En iyi niyetlerle KURBAN OLMAYIN, bilinçli tercihler ile HİZMET VERİN.

Görünürdeki kayıplara ve kazançlara değil, bizi biz yapan değerleri her şeye rağmen muhafaza etmeye odaklanırsak, zincir kırılır, kayıplar, korkular, engeller anlamsızlaşır ve YOL ÖNÜMÜZDE BELİRİR.

FULL MOON SONG – DOLUNAY ŞARKISI Peter Bradley Adams’ın parçasıdır… Bu çocuk çok gider gelir :))) Şahane müzikler yaptığı için parmaklarının ”evi” hatırladığını düşünürüm… Ama  sözleri hep acıdır! Bu parçada ”kendine bir şans vermeye” karar vermiş…

En büyük hata; BÜTÜN EVREN ”birlikte çalışalım” diye KOLLARINI AÇMIŞ bizi beklerken, ”Artık Çoook Geç” diyerek arka yollara, gölgeli sapaklara, ESKİ BİLDİK HATALARA kaçmaktır…

YOLU UZATMAYIN 🙂

”Suçlarıyla yaşayan tek adamın ben olmadığımı biliyorum!
Sadece ellerindeki kanı yıkamış olanlardan biriyim.
Ve bu gece kendime ikinci bir şans vereceğim;
Ayakkabılarında delikler olan bir sokak çocuğu gibi yaşamak,
Ağaç tepelerinde dolanmak,
Kaybedecek hiçbir şeyi olmayan biri gibi sevmek,
Ve yüreğimi sakınmadan ölmek için bir şans”